Collegecolumn

10 juli 2024

Vakantie: een tijd van reflectie?

Als ik dit schrijf is het een druilerige woensdagochtend. Het is geen weer om tijdens een rondje fietsen na te denken over afgelopen jaar en de toekomst. Landelijk wordt het nieuws deze dagen bepaald door sport: EK voetbal en wielrennen. Ook een nieuw kabinet: wat zal de komende tijd ons brengen?

Ik moest even terug denken aan de bijeenkomsten afgelopen periode, waarin we elke kern bezocht hebben om informatie op te halen over mobiliteit en leefbaarheid. Vaak begon zo’n avond met de zaken die niet goed zijn en beter kunnen. In het dagelijkse leven hebben we twee zaken waar iedereen over mee kan praten: voetbal en verkeer. Het raakt ons allebei en het is logisch dat ideeën om situaties te verbeteren vaak bij de inwoners zelf vandaan komen. Daarom ook zijn deze avonden waardevol. Iedereen snapt dat niet alle ideeën die geopperd worden direct allemaal uitgevoerd kunnen worden.

Ik snap ook de verwachting dat we de ideeën in ieder geval onderzoeken op mogelijkheden en haalbaarheid. Daar ligt voor ons de komende periode de opdracht en dan wordt de kans op daadwerkelijke oplossingen groter en uitvoering dichterbij. Dit perspectief is belangrijk voor iedereen.

Afgelopen jaar

Naast het maken van plannen, hebben we ook zaken daadwerkelijk uitgevoerd. Eind vorig jaar namen we als gemeenteraad het Groen Structuur Plan aan. Een plan om in de toekomst onze bestaande en nieuwe wijken meer te vergroenen. Op enkele locaties is het inmiddels uitgevoerd. Het centrum in Heesch heeft in die zin een metamorfose doorgemaakt waar we trots op kunnen zijn.

Ook de Traverse in Heeswijk-Dinther is zo ingericht dat er plaats is gemaakt voor meer groen en dat maakt echt een verschil met de oude situatie. Wat niet zo zichtbaar is dat bij de inrichting van de Traverse onder de grond een nieuw gescheiden riool ligt waarbij regenwater niet meer direct afgevoerd wordt naar de Aa. Bijkomstig voordeel is dat de overstort aan de rand van het dorp minder vaak gebruikt wordt.

En nu? Wat zal de toekomst ons brengen?

Ik hoop dat we de beleidsplannen die we afgelopen jaren op papier gezet hebben komende periode concreter kunnen maken zodat het ook zichtbaar wordt voor iedereen. Stap voor stap werken we aan een betere toekomst. De komende periode is de planning dat we voor elke kern concrete projecten gaan benoemen.

Soms zullen er tussentijdse deeloplossingen nodig zijn. Verkeer staat niet op zichzelf. We zullen altijd met een brede bril kijken hoe dit past bij wonen en werken in de toekomst. Voor Heeswijk-Dinther kijken we daarnaast ook naar onze sportlocaties en hoe daar synergie behaald kan worden.

Al met al voldoende aanleiding om na de vakantie weer met nieuwe energie aan de slag te gaan!

Marius Tielemans,
Wethouder Werk en Inkomen, Mobiliteit en Sport

17 juni 2024

Woonzorgvisie

Onze leeftijdsverwachting loopt iedere paar jaar een stukje verder op. Goede voeding, steeds betere medische mogelijkheden en een gezonde levensstijl maken dat de gemiddelde levensverwachting jaren langer is dan enkele decennia ’s geleden. Goed nieuws voor ons allemaal: We kunnen langer genieten van het leven!

Als we allemaal steeds ouder worden, brengt dat ook de nodige zorgen met zich mee. Kunnen we op hoge leeftijd nog op ons zelf wonen? Kun je dit zonder zorgondersteuning? Kun je nog humaan deelnemen aan onze samenleving zonder te vereenzamen?
Allemaal vragen waarbij in veel gevallen het antwoord nee zal zijn. Gelukkig hebben we in onze gemeente veel vrijwilligers en is de ondersteunende zorg goed geregeld, maar blijft dit zo?

Naast het vergrijzen van onze inwoners zien we ook bij onze jeugd een grotere zorgvraag. In de snelle wereld van tegenwoordig hebben meer jongeren dan voorheen ondersteuning nodig van vrijwilligers en professionele instellingen. Deze jongeren willen ook graag op zichzelf wonen, voor hen is de uitdaging op de woningmarkt dan ook extra hoog.

Is de zorgvraag in de toekomst nog in te vullen? Bejaardenhuizen zijn er niet meer en er wordt verlangd dat we langer zelfstandig blijven wonen. Daarmee staan we voor een enorme uitdaging. Als de zorgvraag alsmaar stijgt en de handjes voor ondersteuning worden steeds schaarser, dan zullen we innovatief moeten gaan denken en ontwikkelen om in de toekomst ons zorgstelsel overeind te houden.

Daarom ontwikkelen we nu een woonzorgvisie voor Bernheze. Hierbij worden inwoners, vrijwilligersorganisaties en andere stakeholders volop betrokken. Hier halen we ideeën op om in de toekomst de benodigde woningen te creëren, waardoor inwoners langer op zichzelf kunnen blijven wonen of een juiste plek kunnen vinden. Een plek waar mensen elkaar ook op een natuurlijke wijze kunnen bijstaan en hulp bieden, zodat onze zorg kan worden ontlast van de werkdruk die ze nu al ervaren en die in de toekomst niet meer houdbaar is.

We hebben al veel goede ideeën ontvangen. Bijvoorbeeld bouw zorgzame gemeenschappen. Of creëer woonhofjes voor jong en oud, zodat jongeren de ouderen kunnen helpen en andersom. Mocht u ook goede ideeën hebben, laat het ons weten. Hierdoor kunnen wij samen verder bouwen aan een toekomstig Bernheze waar we langer zelfstandig kunnen blijven wonen en zorgverlening in stand kan blijven.

Edwin Daandels

Wethouder wonen, ruimte en buitengebied

14 mei 2024

Sejarah

“Sejarah,” zo heet de tentoonstelling over de Molukse gemeenschap in Nistelrode. Afgelopen zaterdag werd de tentoonstelling onder grote belangstelling geopend. Met behulp van verhalen en beelden wordt de historie van de gemeenschap uit de doeken gedaan. Over de tijd in en rond de Tweede Wereldoorlog. Over hoe ze in 1951 in Nederland ontvangen zijn. Over de omstandigheden in het kamp in Vught, waar veel van hen opgevangen werden. Over hoe ze op woonoord Donzel terecht zijn gekomen in 1958. Op de tentoonstelling is ook te zien hoe zo’n barak, waar de families in woonden, er uit zag. Ook staat er een maquette van het woonoord. Daarna wordt het verhaal van de gemeenschap uiteraard nog verder vertelt, via een aantal tijdsperioden. Tot en met nu en ook met een blik op de toekomst.

“Sejarah.” Veel treffender kan een titel hier niet zijn: het betekent geschiedenis. De tentoonstelling maakt de geschiedenis tastbaar en beleefbaar. En dat vind ik belangrijk. Want zonder kennis van de geschiedenis is het wat mij betreft lastiger om je uit te spreken over het hier en nu.

Ik haalde het al even aan. In 1951 werden de Molukse KNIL-militairen, met hun vrouwen en gezinnen ontvangen in Nederland. Het was een onwelkom ontvangst. Kil. Tot op de dag van vandaag zijn de gevolgen daarvan merkbaar. Vorig jaar nog was ik in gesprek met de gemeenschap, over de KNIL-militairen en hun vrouwen. Het verdriet en pijn van de gemeenschap was zichtbaar aanwezig. Maar ook de trots en liefde voor hun voorouders was duidelijk aanwezig. Het was een aangrijpend gesprek. Dit heeft uiteindelijk geleid tot het toekennen van een monumentale status aan de graven van de KNIL-militairen en hun vrouwen.

Hiermee geven wij als gemeente gehoor aan de roep voor erkenning door de Molukse gemeenschap. En door de geschiedenis te kennen en erkennen, kunnen we ervan leren. Kunnen we ook de situatie in het hier en nu beter begrijpen. We kunnen allemaal wat leren van “Sejarah”. Ga het beleven.

Maarten Everling

Wethouder Positieve gezondheid, zorg en natuur

2 mei 2024

Saamhorigheid vergt inspanning

Mei is doordrenkt van herinneringen en vieringen. In deze maand komen vele draden van geschiedenis, geloof en gemeenschap samen. We herdenken degenen die hun leven hebben gegeven voor vrijheid en vieren de bevrijding. Herdenken in mei is niet slechts een kwestie van het verleden eren, maar het is ook een uitnodiging om naar het heden te kijken. Om te begrijpen hoe vrijheid en vrede nog altijd kwetsbaar zijn.
Vrijheid is een voortdurende inspanning. Bevrijdingsdag brengt een soort ontlading met zich mee. Het benadrukt de kracht van samenwerking, solidariteit en de wil om te vechten voor gerechtigheid. Elke dag moeten we blijven werken aan het behouden van een vrije samenleving. En om dat te doen, moeten we elkaar begrijpen, respecteren en steunen, ongeacht onze afkomst of overtuigingen. Even wat moeite doen voor de ander. Als we allemaal hetzelfde zijn is de wereld ook maar saai. Ferre uit Heeswijk-Dinther had daar als jonge inwoner in 2021 al oog voor. En het is nog steeds een actueel onderwerp. Daarom is het regenboogzebrapad in Heeswijk-Dinther weer terug.

We gaan weer naar buiten toe

In mei gaan we meer naar buiten. Ik zoek dan zelf ook vaker de natuur op. Ik ben echt een liefhebber van de lente. Het frisse groen en de eerste dagen dat je er weer lekker op uit kunt gaan zonder jas. De tijd dat we van nature weer meer in contact met elkaar komen. We zeggen elkaar weer wat vaker gedag. Het zonnetje dat in mei steeds vaker schijnt helpt ons daarbij. Ik wandel en fiets graag en ben versteld van de mooie, diverse natuur die Bernheze te bieden heeft.

Culturele diversiteit

Ook de samenleving staat bol van de diversiteit. Culturele diversiteit. Zichtbare, zoals de verschillende gerechten en muziek. Maar ook minder zichtbare zoals culturele gebruiken en opvattingen. Het omarmen van culturele diversiteit is niet altijd gemakkelijk. Het vereist openheid, flexibiliteit en soms moeten we buiten onze comfortzones treden.
Laten we samen genieten van al het moois dat Bernheze te bieden heeft en elkaar blijven ontmoeten. Laten we elkaar leren kennen en begrip voor elkaar houden. Naar elkaar blijven omzien. Nu, in deze lentemaanden, en in de maanden die gaan komen.

Burgemeester Mark de Man

Laat de lente bloeien

De start van de lente is alweer een aantal weken geleden. En met de komst van de lente en het mooiere weer komen ook de planten en bloemen weer tot leven. Het is tijd om de tuin in te gaan, het gras weer te maaien en daarna te genieten op het terras.
Het is ook tijd om weer na te gaan denken over de zomervakantie. Op dat soort momenten valt pas op hoe goed we het in Nederland georganiseerd hebben. Ik ga jaarlijks met vrienden in september een weekje met de racefiets op pad. Zodra je Nederland uit bent zie je het verschil: fietspaden die we in Nederland gewend zijn verdwijnen maar ook de kwaliteit van de wegen en de inrichting ervan is echt van een ander niveau.

Een ander aspect wat mij opvalt zijn de voortuinen. Hier zijn we gewend dat we de voortuin vullen met planten, bloemen en struiken. In sommige straten lijkt het soms een sport om een zo mooi mogelijke (voor)tuin te hebben. Ik vind dat we een groene voortuin zouden moeten koesteren! Ik zie in het buitenland soms wijken waar het gebruikelijk is om je perceel af te schermen met hoge hekken. Een heel contrast met onze Brabantse gemoedelijkheid en openheid om iedereen uit te nodigen via de achterdeur binnen te komen.

Tegelwippen

Vroeger werd in de lente de grote schoonmaak gehouden en werd het hele huis onderhanden genomen. Ook de tuin werd niet vergeten. Laten we deze traditie voortzetten. Een mooi moment om bij de voorjaarsschoonmaak in de tuin ook eens de verharding te vervangen door groen. Meer groen leidt tot minder wateroverlast, meer schaduw en verkoeling en meer leefgebied voor vogels en andere dieren. Ook is meer groen goed voor onze gezondheid. Komende periode is er een actie genaamd “Draagt u ook een steentje bij?” Hierbij gaan we proberen om iedereen te stimuleren om bij het NK Tegelwippen samen weer een extra stukje verharding te vervangen door groen. Doet u ook mee?

Groene tuin

Als u toch met uw groene tuin bezig bent, koppel dan meteen uw regenpijp af. Omdat er steeds meer regen valt kan het rioleringssysteem bij hevige regenval overbelast raken waardoor rioolwater op straat of in het oppervlaktewater terecht komt. Dit komt onder andere doordat het grootste gedeelte van de Nederlandse regenpijpen gekoppeld zijn aan het rioleringssysteem. Zo stroomt regenwater via ons dak naar onze regenpijpen en stroomt het naar het riool. Terwijl dat regenwater in een periode van droogte juist kostbaar is voor de tuin en ons grondwaterpeil. Samen komen we verder!

Marius Tielemans,

Wethouder Werk en Inkomen, Mobiliteit en Sport

Woningbouwprogramma

Onlangs hebt u kunnen lezen, dat Bernheze in verhouding, de snelst bouwende gemeente van Noord-Brabant is. Dit is natuurlijk mooi om te lezen en de felicitaties van collega wethouders uit de regio, ontwikkelaars en initiatiefnemers kwamen veelvuldig binnen. Ikzelf hecht daar echter minder waarde aan. Natuurlijk is het mooi als je gemeente op dit soort posities genoemd wordt, maar het kan ook louter toeval zijn.

Lopende projecten

Wij werken in onze gemeente volop aan nieuwe plannen. Op dit moment bouwen we ongeveer 300 woningen per jaar, voorheen waren dit er ongeveer 160. Het lukt helaas niet om in ieder dorp aansluitend van het ene in het andere project door te bouwen, hierdoor krijg je dat er soms een periode minder gebouwd wordt en in andere perioden meer dan gepland.

In Bernheze hebben we op dit moment voor meer dan 1400 woningen ‘zachte’ plannen liggen. Dit zijn plannen in ontwikkeling, die ‘definitief’ worden zodra ze onherroepelijk zijn, dat wil zeggen, nadat de procedures zijn afgerond en de zienswijzen zijn weerlegd. Voor deze procedure is de gemeente verantwoordelijk. We hebben zelf de voortvarendheid hiervan in de hand.

Bezwaar

Tegenwoordig is het bijna een uitzondering als er geen bezwaren komen op grote ontwikkelingen. Hierbij is de gang naar de rechter (Raad van State) geen uitzondering. In dit proces hebben we als gemeente geen invloed en plannen kunnen vele jaren vertragen met als gevolg dat een woningbouwplan voorlopig niet gerealiseerd kan worden. Het is een groot goed dat inwoners het recht hebben om zienswijzen in te dienen, het is teleurstellend dat het behandelen van deze bezwaren bij de Raad van State, zoveel tijd in beslag neemt.

Participatie

Natuurlijk gaan we als gemeente altijd in gesprek met bezwaarmakers en vaak komen we er wel uit. Soms zijn de eisen van bezwaarmakers onoverkomelijk, omdat de voorwaarden die gesteld worden om het bezwaar in te trekken buiten proportioneel zijn of planologisch niet aanvaardbaar.

Naar ieders tevredenheid ontwikkelen lukt bijna niet. Het is goed dat je op mag komen voor je rechten, bij een geschil kijken we graag naar een oplossing, komen we er niet uit, dan hoop ik dat er ook wordt nagedacht over het algemeen belang. Er zijn namelijk veel jongeren, ouderen en hulpbehoevenden die op zoek zijn naar een passende woning.

Edwin Daandels

Wethouder wonen, ruimte en buitengebied

Houd je bedrijven thuis

Het is een zorgwekkende ontwikkeling: het groeiende aantal Nederlandse bedrijven dat het land verlaat vanwege nieuw overheidsbeleid. Recentelijk zijn er twee ontwikkelingen die deze trend versterken: de voorgestelde belasting op inkoop van eigen aandelen en de beperking van belastingvoordelen voor expats. Dit roept een belangrijke vraag op: hoe kunnen we voorkomen dat ons economisch landschap verzwakt door het vertrek van belangrijke spelers?

Allereerst de belasting op inkoop van eigen aandelen. Het voorstel om deze transacties te belasten zou kunnen leiden tot een afname van bedrijfsactiviteiten in Nederland. Veel bedrijven beschouwen het inkopen van eigen aandelen als een strategisch instrument om hun aandelenwaarde te optimaliseren en investeerderswaarde te maximaliseren. Als deze optie minder aantrekkelijk wordt door fiscale beperkingen, zouden bedrijven elders kunnen zoeken naar meer gunstige omgevingen.

Ten tweede, de vermindering van belastingvoordelen voor expats. Nederland heeft altijd geprofiteerd van een aantrekkelijk belastingklimaat voor buitenlandse werknemers, waardoor het gemakkelijker was om internationaal talent aan te trekken. Als deze voordelen worden verminderd, kan dit leiden tot een uittocht van expertise en innovatie, wat op lange termijn schadelijk kan zijn voor onze economie.

Het is begrijpelijk dat de overheid zoekt naar manieren om belastinginkomsten te vergroten en een eerlijker speelveld te creëren. Echter, de maatregelen moeten wel zorgvuldig worden overwogen om negatieve gevolgen voor het bedrijfsleven en de economie te voorkomen. In plaats van potentiële vertrekken te stimuleren, moeten we streven naar beleid dat bedrijven aanmoedigt om te blijven en te groeien in Nederland.

Het behouden van een gunstig ondernemingsklimaat is essentieel voor het behoud van werkgelegenheid, investeringen en economische groei. Het is daarom cruciaal dat de overheid samenwerkt met het bedrijfsleven om beleid te ontwikkelen dat zowel fiscaal verantwoordelijk als stimulerend is voor de groei van Nederlandse ondernemingen. Laten we koesteren wat we hebben en voorkomen dat Nederland een land wordt waar bedrijven vertrekken in plaats van zich vestigen.

Rien Wijdeven

Wethouder Duurzaamheid, economie en vastgoed

Schaarste

Steeds vaker hoor ik dat mensen hun huishoudhulp minder vaak zien. Soms door ziekte, soms doordat hun hulp een zieke collega moeten vervangen. Via de WMO krijgen mensen hulp bij huishoudelijke taken gedurende een aantal uren. Het is hulp die mensen dan ook vaak echt hard nodig hebben, om uiteenlopende redenen, zoals ouderdom of ziekte. Ik begrijp dan ook dat het ontzettend vervelend is wanneer er minder hulp ontvangen wordt dan eigenlijk de bedoeling is.

Ik heb er vaker aandacht aan besteed, want het is een onderwerp wat mij na aan het hart gaat. Ik vind het belangrijk dat mensen de zorg ontvangen die ze nodig hebben. Tegelijkertijd wordt het wel steeds lastiger om dit voor elkaar te krijgen. Dat heeft twee belangrijke redenen: we worden met zijn allen ouder en hebben daarom langer hulp en dus ook meer hulp nodig. Daar komt bij dat het aandeel oudere, niet werkende, mensen groter wordt. Er zijn dus steeds minder mensen die de leeftijd hebben om te werken. Dus aan de ene kant hebben we meer vraag naar zorg, maar aan de andere kant hebben we minder mensen die dat werk kunnen doen. Dat leidt tot schaarste.

En dat is wat we nu merken. We kunnen niet altijd meer garanderen dat mensen alle uren hulp krijgen die ze eigenlijk zouden moeten krijgen. Simpelweg omdat er niet altijd genoeg mensen zijn die dit werk doen. Aanbieders van hulp bij het huishouden doen hun best om nieuw personeel te werven, maar het blijft lastig om alle lege plekken gevuld te krijgen.

Daarom vind ik dat wij als gemeente en gemeenschap er samen voor moeten zorgen dat hulp als eerste daar komt, waar het het hardst nodig is. Sinds het begin van het jaar verlangen we bijvoorbeeld van inwoners die de middelen hebben om zelf hulp te organiseren, dit ook echt te doen. Hierdoor kunnen inwoners die daar niet toe in staat zijn sneller door ons geholpen worden. Ideaal is het niet, maar wat mij betreft wel noodzakelijk.

Maarten Everling

Wethouder Positieve gezondheid, zorg en natuur